Sapa mountaintrek & Teun's hospital visit..

We zijn weer een paar dagen verder en inmiddels zit onze eerste week erop. De tijd gaat langzaam voorbij maar t geld gaat toch wel snel. We zijn gister terug gekomen van het bijzonder mooie Sapa ( berggebied bij China in de buurt ).

We vertrokken s'avonds laat met de nachttrein richting Lao Cai, wat een uur rijden van Sapa ligt. De reis duurde in totaal 10 uur maar we hadden gezelschap van Joyce ( NL) en Jason (VS). De bedden waren softsleepers maar zo zacht waren ze niet en ook facking smerig. Bloedheet in die trein  heb ik zonder deken en shirt maar een  half uur geslapen dus was erg moe bij aankomst. Na ontbijt met de groep bleken Teun en ik bij de verkeerde groep te zitten maar na een paar telefoontjes werden we opgehaald en met een busje naar het verzamelpunt in Sapa Town gebracht. Hier maakten we kennis met onze gids, een lokaal gekleed Vietnamees meisje.

Na kennis te hebben gemaakt met ons groepje ( Stephen (Ierland),Anna (Polen) en een belg) gingen we op pad. We vertokken op een hike van 13 km naar een dorpje waar we zouden overnachten bij locals. Er begonnen locals in traditionele kleding met ons mee te lopen langs onze route. Ze waren erg aardig en gaven ons allemaal een stam suikerriet om op te knagen en maakten frutsels van takjes voor ons. De wandeling was in principe niet heel zwaar maar wel adembenemend. Daar liepen we dan, over kleine modderwegetjes door een geweldig mooi landschap bestaande uit bergen die vol waren geplant met sawa's ( rijstvelden ). De meest geweldige panorama uitzichten hebben we gezien en bewandelt. T was droog en niet al te koud, helemaal fijn dus. Bij de lunch bleek waarom de locals zo aardig waren: aangekomen bij te restaurant trok iedereen z'n zelfgemaakte tassen etc tevoorschijn. Omdat je je anders schuldig voelt kocht iedereen wel iets. Vooral de belg, die kocht 10 dingen...

Na een heerlijke lunch en een nieuw lid van de groep: Asleigh ( Australie ) trokken we verder door de bergen met een nieuw groepje volgers. Door kleine dorpjes heen waar de kids en de varkens door elkaar spelen in de modder liepen we verder richting de homestay.  Toen we aankwamen bij de homestay, wat een oude boederij was kregen we Vietnamese thee te drinken en daarna vrije tijd. Na inspectie van ons verblijf, wat er goed uitzag, gingen we met een oude bekende die we tegekwamen het doprje door. Na het dorpje, wat rijstvelden en zelfs wietplanten te hebben gezien gingen we in de Bamboo Bar uitrusten met wat andere hikers. Het avond eten was ook een avontuur want wederom mochten we zelf de springrolls rollen en kregen we na het eten rijstwijn te drinken. We dronken het "happy water" shot voor shot met de huisvrouw onder het geschreeuw wat zij "proost" noemen: Mut hai bai yo, hai bai yo, hai bai wok of iets dergelijks. N nog een paar rondjes in de bamboo bar gingen we moe maar voldaan naar bed.

Na een pannekoekenontbijt gingen we de volgende morgen op onze 2e trek ( 6km ). het had s'nachts geregend dus de paden waren nu erg glad, nat en erg modderig. Een nieuw groepje volgers stond al klaar en we vertrokken met een sprint om  ze te ontlopen. Je ontsnapt helaas niet en ze halen je weer in. Het was inderdaad erg glad want ik ging 2 keer bijna onderuit maar kon mezelf gelukkig opvangen. Vanaf dat moment kreeg ik mn eigen vrouwtje dat me het pad wees wat ik moest lopen. Na weer wat geweldige uitzichten, een waterval en een wankele, houten loopbrug kregen we heerlijke noodels als lunch. Wederom kocht de belg weer teveel...Na de lunch keerden we terug naar Sapa Town per bus waar we met Stephen,Anna en Ashleigh over de markt gaan dwalen zijn en lekker avond hebben gegeten. S'avonds pakten we de nachtrein weer terug. Dit keer mocht ik onderop en sliep lekker!

We kwamen weer aan in Hanoi om 5 uur s'ochtends en na 3 uur slapen op een bank hadden we afgesproken met Ashleigh. We zijn heel vroeg riching het Mausoleum van Ho Chi Minh ( Communistische,Vietnamese leider ten tijde van de Vietnamoorlog ) gegaan waar we na een disneylandrij en vele bewakers voor 20 seconden z'n gebalsmde lichaam in z'n glazen kist hebben mogen zien. Heel bizar. Daarna nog naar het armymuseum geweest waar ingenomen en neergestorten Franse en Amerikaanse legervoertuigen en vliegtuigen staan. Daarop volgde de Tempel van Literatuur, Vietnam's eerste( en dus stokoude ) universiteit. Als laatste hebben we de gevangenis bezocht waar onder andere John McCain heeft vastgezeten als Amerikaanse soldaat.

S'avonds na het eten op straat nog in het hostel nieuwe mensen ontmoet: Thomas & Elza ( NL) en Rebecca & Olivia ( Australie) waar we nog rijstwijn mee hebben gedronken en zijn gaan stappen. Teun voelde zich al langere tijd niet lekker en t werd hem bij het stappen even te veel dus hij lag om 10 uur al lekker in z'n bedje. Zelf ben ik doorgegaan met wat drankjes en lachgas. Uit eindelijk laat weer in mn bedje waar ik Teun aantrof overgevend. Ik viel als een blok in slaap...

De volgende ochtend ontbrak Teun in z'n bed. Ik dacht die is lekker aan t douchen of ontbijten. Ik had een vreemd smsje op mn telefoon van een onbekend nummer : Ik ben in t ziekenhuis vannacht. Geen idee van wie het was belde ik teun na de mislukte poging hem te vinden. Het smsje kwam van hem. Teun lag in t ziekenhuis....

Bezorgd vroeg ik wat hij had en hij kon alleen antwoorden met : een soort infectie. Teun lag aan het infuus op de 2e verdieping van het Hanoi French Hospital. Na wat zaken te hebben geregeld met Teun z'n spullen en de treinrit van vanavond, ben ik met een scootertaxi naar het ziekenhuis gereden waar ik Teun slapend aan trok met een infuus in z'n arm. Ik maakte hem wakker en hij vertelde dat hij zich al wat beter voelde en dat de dokter zei dat hij waarschijnlijk nog wel 2 nachtjes moet blijven slapen. Hij kon er zelf alweer om lachen en hebben samen even een rondje gelopen door het ziekenhuis met z'n infuus aan de hand. Hij heeft nu z'n telefoon en Ipod weer dus hij moet zich even zien te vermaken en beter worden. Treinrit is in ieder geval verzet naar overmorgen. Hopen dat Teuntje dan beter is! Beterschap vent!