The Islands of Thailand

Eindelijk weer tijd om even rustig te zitten, herinneringen op te halen en deze zwart op wit te vereeuwigen. Alweer een lange tijd is verstreken waardoor ik nu al 3 maanden van huis ben. Echter, op dit forum ben ik pas 1,5 maand aan het reizen..beetje slecht dus. Daarom zal ik maar weer even de camera erbij pakken om m'n geheugen op te frissen. Gelijk al merk ik dat schrijven over de twee weken op de eilanden van Thailand puur op herinneringen gebaseerd moet worden. In die twee weken daar heb ik nauwelijks m'n camera uit het hoesje getrokken om wat foto's te schieten. De foto's die er nog wel staan komen van de 3 nachten in Bangkok. Ik kwam aan met Suzanne in Bangkok en aangezien zij er al eens was geweest liepen we gelijk naar een straatje waar genoeg guesthouses te vinden waren. We vonden samen met Hannah en Georgia ( beide Engeland ) het Merry V. Guesthouse waar we uiteindelijk 3 nachten verbleven. Na een lekkere douche was het tijd de straat op te gaan. We hadden honger! We liepen richting de befaamde Khoa San Road. Een grote straat die rechtstreeks uit een Las Vegas filmscene kan komen. Overal versieren grote uithangborden verlicht met allerlei kleuren de weerzijden van de straat. Op straatniveau bezetten oneindig veel winkels en kraampjes het stoeppad waardoor je gedwongen wordt midden over straat te lopen. Geen probleem, aangezien er honderden andere over straat lopen en het voor autoverkeer vrijwel onmogelijk is er doorheem te komen. Elke winkel verkoopt z'n rommel aan de vele toeristen die elke dag hier over deze 500 meter wandelen. Vooral shirts zijn het product op Khoa San. Suzanne en ik hadden na die busreis even zin in wat anders te eten, dus we stormden de eerste MacDonalds binnen terwijl Hannah en Georgia doorliepen. Uiteraard waren we die twee na ons kleine terugvaller wel kwijt. We maakten daarna ons tourtje over Khoa San af en vonden onszelf terug bij een live barretje, een straatje verderop. Kletsend en luisterend naar de muziek viel mij een meisje op wat al 3 keer door de straat was gelopen waar wij ons bevonden. Wat haar liet opvallen was haar glimlach, en daarmee liep ze dan zo alleen over straat. Met Suzanne sprak ik af haar te vragen wat haar zo gelukkig maakte als ze nog eens langsliep. Inderdaad, daar kwam ze weer. Met een beetje moeite kreeg ik haar naar de tafel en vroeg haar de vraag. Ze was net begonnen met reizen. Ze bleek ook Nederlands te zijn: Hanne. Ze kreeg een plek aan de tafel en terwijl we over van alles praatte kwamen de volgende twee aanzetten. Uit het niks verschenen daar Sean en Jessie ( twee Australische vrienden ). Dan en Sascha waren ze nu alweer kwijt in Bangkok. Het werd al drukker aan de tafel. Hannah en Georgia vonden de groep ook terug waardoor een extra tafel nodig was. Toen die eenmaal stond kwamen verloren zielen Dan en Sascha aanwandelen. Nog wat zielen vulden de groep aan waardoor we uiteindelijk met 12 man aan de tafel zaten. Het werd en avond van gedans, gezing, Sascha op de gitaar en onzinnige hoedjes van straatverkopers kopen.. De dagen erna verliepen een beetje het zelfde. Overdag over Khoa San wandelen en de Chinese markt bezoeken. Op de Chinese " markt " werd vrijwel alleen porno verkocht.. S'avonds waren we ook op Khoa San te vinden aangezien deze straat in een feeststraat veranderde tijdens de avonduren. Op straat dansen met goedkope biertjes hoorden hierbij. Iedereen danst en feest met elkaar tot in de late uurtjes. De volgende dag kwam Rik rond het avonduur aan en moesten we om 5 uur s'ochtends de bus naar Koh Phangnan pakken. Het eiland waar we 1,5 week zouden feesten met Kerstmis, Fullmoon en Oud&Nieuw. We haalden de nacht door, raakten elkaar kwijt maar vonden elkaar net optijd terug om op de bus te stappen. Eenmaal in de bus ging het licht uit.. We werden wakker bij de pier in Chumpon waar we massaal werden overgeladen van de bussen naar de ferry's. Na zo'n twee uurtjes op het bovendek van de catamaran te hebben gezeten kwamen we aan bij het eiland. Daar werden we verwelkomd door Coen, goede vriend en overbuurjongen uit Nederland. Coen kon het niet laten z'n eerste woorden over m'n baard te spreken. We kwamen aan bij het bungalowpark waar m'n andere goede vriend uit NL zat te wachten: Toon. Ik was erg tevreden met het gevoel dat ik kerst met in ieder geval wat bekende zou gaan vieren. Na uren bijgepraat te hebben over elkaars avonturen gingen we onze eerste party tegemoet: The waterfall party. Achteraf was dit niet het beste feest aangezien Rik en ik nog kapot waren en dus door alcohol ook snel opgaven en onze bedden opzochten. De avond erna was de Jungle Experience: geweldig! Niet te druk, precies onze muziek en we waren weer wat uitgerust. Het werd een lange nacht! Kerst kwam en Coen had kerstmutsen meegenomen. Daar liepen we dan met kerstmutsen in de hitte over het strand. We maakten onze kerstkaart met z'n drieën en spendeerde eerste kerstdag met elkaar genieten van het eiland en wat filmpjes kijken. S'avonds was het tijd voor ons eerste feest op Haadrin Beach. Het strand was gevuld met zo'n 15.000 mensen die lekker aan het losgaan waren bij de verschillende dj's op het strand. Met neonverf op de lichamen en buckets in de hand vierden iedereen samen kerst. Ook kwam ik weer m'n Aussies tegen dus de avond was compleet. Nieuwe mensen ontmoet en m'n ogen uitgekeken naar de gekte die de uurtjes vulden. S'ochtends vroeg weer m'n bedje in om daarna een rustige 2e kerstdag te vieren. De dagen erna waren allemaal gevuld met feestjes verspreid over het eiland. Deze waren allemaal gelijkwaardig totdat het de 28e werd: Full Moon. Hiermee had het eiland z'n naam gekregen. De wereldbekende fullmoon party op Koh Phangnan. Elke maand komen duizenden mensen van alle leeftijden en van overal ter wereld naar dit eiland om samen de volle maan te eren. Een internationaler feest is er niet te vinden. Die avond, op Haadrin Beach stond zo'n 30.000 man los te gaan. Iedereen met de speciale fullmoon shirts aan en bedekt met een goede laag neonverf gingen op dit strand weer uit hun plaat. Verschillende dj's met verschillende soorten muziek zorgden voor de sfeer die werd aangevuld door de Thaise bucketverkopers. Vuurshows werden onophoudend gegeven en het grote fullmoonvuur werd aangestoken. Met onze Canadese en Australische vrienden hadden we weer een gekke en lange nacht. De volgende dag werden natuurlijk alle verhalen uitbundig besproken. De dagen erna werden weer hetzelfde ingevuld met de locale feesten verspreid over het eiland. Met 1 rustdagje maakten we ons klaar voor de grote klapper: New Year's Eve. Op de dag zelve keken we oudejaarsconferences en hadden we s'avonds het grote buffet van het bungalowpark. Iedereen at gezellig met elkaar van het rijkelijke buffet waarna we uitbuikte met een drankje. Blijkbaar gingen we te laat weg van ons park want om 12 uur precies stonden we in de file naar Haadrin Beach. We waren op het dak van de taxi geklommen zoals velen anderen in de file zodat we het vuurwerk op haadrin konden bezichtigen. We kwamen aan op Haadrin en daar was het grote feest losgebarsten: 50.000 man vulden dit keer het gehele strand op. Ik heb nog nooit zoveel mensen uit hun dak zien gaan tegelijk. Zelf zijn we natuurlijk ook in de menigte opgegaan en weer een gekke nacht gehad. Ik had zelf om 12:00 naar huis gebeld en nog een keer om 6:00 aangezien het toen op het thuisfront middernacht was. Het was erg fijn om m'n ouders toch een fijn nieuwjaar te kunnen wensen vanaf de andere kant van de wereld. Ik sloot de nacht om 8 uur s'ochtends weer af.. Na Oud&Nieuw was ik eigenlijk wel klaar met het eiland en wilde graag verder gaan. Dit deden we helaas niet aangezien onze accommodatie doorliep tot de 3e. We bleven en feesten nog wat van die dagen maar het was al te merken dat de lange nachten z'n tol begonnen te eisen. Alleen onze allerlaatste avond hadden we nog een topfeest met de bekende dj Netsky. Onverwachts zijn we nog één laatste maal helemaal uit onze bolletjes gegaan om de volgende dag tevreden maar ook opgelucht het eiland te verlaten richting buureiland Koh Tao. Na een korte ferrytocht kwamen Coen,Toon en ik op Koh Tao aan. Rik was een paar dagen ervoor al richting Bangkok vertrokken. Ik zou Rik weer zien in m'n volgende land: Laos. We bemachtigden een bungalow bij een van de bekendere plaatsen op Koh Tao. We genoten de eerste uren aan ons zwembadje. Discussie over het halen van duikbrevetten vulden de gesprekken. Coen besloot z'n Advance te halen en Toon en ik zouden ons anders vermaken. S'avonds kwamen we onverwachts Dan tegen die van de groep Aussies had besloten z'n laatste dagen op dit eiland door te brengen en dus was achtergebleven. Hier was ik zelf ook erg blij mee en hiermee ontmoette we ook Rohan waarna we met z'n vijven leuke dagen beleefden. Toon en ik gingen overdag met scooters en snorkelspullen erop uit en gingen het water in waar we maar wilden. Avontuurlijk en zeker veel gezien. Koh Tao is een heerlijk eiland waar je kan rusten en genieten van strand,zee en zon maar ook s'avonds kan genieten van een leuk bandje of een vuurshow. Zelfs Loes Luca ( BN'er , Ja Zuster, Nee Zuster etc. ) was van de partij en waarschuwde ons wel voorzichtig te zijn in Thailand. Hadden we misschien iets beter naar moeten luisteren aangezien Coen, ik en onze Noorse vriendinnen allemaal waren gerold van ons cashgeld de volgende avond. De laatste avond gingen Coen, Toon , Rohan en ik nog op de Koh Tao Pubcrawl waarmee we ook een ladyboys show bezochten. Erg amusant om te zien! Ze (?) traden op met liedjes van de Spicegirls, Britney Spears en Christina Aguilera waardoor je je misschien wel wat kan inbeelden. Na een tour langs de barren besloot ik m'n bed op te zoeken om de volgende dag afscheid te nemen van m'n vrienden. Ik zou eindelijk weer op pad gaan en dat voelde bevrijdend. Ik nam afscheid en stapte op de ferry naar het vasteland waar een bus op me wachtte. Deze bus zou me weer terugbrengen naar Bangkok. Vanuit Bangkok zou ik noordwaarts reizen om daar Sukhothai, Chiang Mai en Pai te bezoeken en daarna richting Vientiane te reizen om Laos te ontdekken samen met Rik. Ik had er weer zin in, om na twee weken eilanden met feesten nu eindelijk weer cultureel het noorden te verkennen. In de volgende blog Bhudda's, Elephants and Campfires worden deze 3 plaatsen samen omschreven. Ik hoop dat ik deze snel hier achter aan kan gooien aangezien ik een inhaalsprint wil doen. Het enige probleem is dat ik mij nu in Myanmar ( Birma )bevind en internet erg traag is.. Dankje voor het lezen en tot snel!